Opkomende economieën zoals China, India en Nigeria spelen een groeiende rol in de wereldeconomie en Westerse landen combineren ‘hulp en handel’ steeds nadrukkelijker. Dit leidt tot een toenemende aandacht voor economische diplomatie en dat blijkt zeer effectief. Dat stelt Selwyn Moons van het International Institute of Social Studies (ISS). Hij promoveert 14 juli 2017 aan de Erasmus Universiteit Rotterdam.

Moons onderzocht de effecten die economische diplomatie heeft op handel en investeringen en de verschillende instrumenten daarvoor. Hij bestudeerde voor een grote groep landen de relatie tussen handel en investeringen enerzijds en economische diplomatie anderzijds.

Handels- en investeringseffecten

De effecten van economische diplomatie zijn het grootst bij moeilijk verhandelbare, complexe goederen waarvan de waarde mede afhangt van het merk, de kwaliteit en de reputatie. Moons stelt dit vast door goederen die verhandelbaar zijn op internationale beurzen (zoals bijvoorbeeld spijkers) te vergelijken met goederen die daarvoor te complex zijn (zoals fotocamera’s).

De kans om complexe goederen te exporteren naar een land waar een ambassade van je thuisland is gevestigd, blijkt twee keer zo groot te zijn vergeleken met een land waar het thuisland geen ambassade heeft. Op markten waarnaar al wordt geëxporteerd, neemt de omvang van de handel sterk toe door de inzet van ambassades. Het gaat om een toename van 38% van de export voor de meest simpele goederensoorten tot meer dan een verdubbeling van de export van de meer complexe goederensoorten.

Verder blijkt dat het effect van het diplomatieke netwerk op buitenlandse investeringen het grootst is als verschillen tussen landen groot zijn. Zoals dat bijvoorbeeld tussen Nederland en Aziatische landen het geval is. Voor buitenlandse investeringen buiten het eigen continent leidt de inzet van ambassades en consulaten tot 12 % hogere investeringen.

Diplomatiek netwerk

Kijkend naar de effecten van de verschillende instrumenten die worden gebruikt in de economische diplomatie, concludeert Moons dat de inzet van de ambassade de meest significante bijdrage levert aan handel en investeringen. Handelsmissies, agentschappen ter promotie van investeringen en export en diplomatieke vertegenwoordigingen van lagere rang (denk aan consulaten) hebben een lagere effectiviteit.

Bron: Erasmus University Rotterdam